Παρασκευή 14 Μαρτίου 2014

Αφήστε με να αγιάσω!!!!!


Λοιπόν...επειδή βαρκούμαι σας!

This is the latest news of the upcoming book!

Φεύκω για Αγγλίες το τριήμερο του Μάρτη! Έπιασα μιαν ωραιότατη άδεια τζιαι εννά πάω με τον Κιλλ να μαλλώσω λλίο με τον εκδότη. Θέλει ημίσιη να μου αλλάξει τον έναν βασικό χαρακτήρα! Εννά τον πέψω φυσικά! Εν αλλάσσω τίποτε! Έλεος! Άρα όπως είπε τζιαι η φίλτατη agent - lawyer - εννά τους δέρει ούλλους- φίλη - χάνει ο πάττιχος της - Μαριάννα εννά πρέπει να πάω να διαπραγματευτώ τί σκατά αλλαγές θέλει για να μεν τον μουντάρει τζιαι έχουμε αιματοχυσίες εις στο Albert Hall! Για την έκδοση τζιαι τα λοιπά θα στείλω info όταν τα πράματα οδηγηθούν στο τέλος τους. Το βιβλίο όπως έχω πει είναι στα αγγλικά ( παίζω το τσιάρλισσα) τζιαι η αρχική του έκδοση θα γίνει λογικά τέλος καλοκαιριού. Ναι ναι είμαι χαρούμενη. Αλλιώς αν δεν καταλήξουμε σε συμφωνιά τζιαι πρέπει να κάμω τις αλλαγές αναμένατε a winter publication. Το ευτύχημα είναι πως έχουν αποδεχτεί το τέλος (για το οποίο εσκοτώνετουν η Μαριάννα μαζί τους έναν μήνα τωρά) τζιαι το γενικό στόρυ. Απλά ο ένας χαρακτήρας τους φαίνεται κάπως αερικός τζιαι πρέπει να τον προσγειώσω είπαν. (εννά τους πέψω λαλούμεν). Δυστυχώς ή ευτυχώς οι αγγλικοί οίκοι εν λλίο ως πολλά ψείριες τζιαι δεν αφήνουν τίποτε να ππέσει κάτω. Εμένα αρέσκει μου τούτο απλά η Μαριάννα εν έσιει υπομονή. Άρα θα πάρω τον Κιλλ να έσιει να ποσκολιέται πέρκι τελιώνουμε επιτέλους!

Η επόμενη κίνηση είναι μέσω μιας γνωστής author τζιαι προσωπικής μου φίλης να γίνει κάτι σαν χωρκοηρκόν reading around the country για διαφήμιση του βιβλίου. Αντρέπουμαι αλλά εν αναγκαίο τζιαι εν κάτι που κάμνουν ούλλοι ημίσιη εις Αγγλετέρες! Εννά γοράσω ταγιέρ δηλαδή;;;;Εννά πρέπει να πίνω τσιάιν;;;;;; Εννά τους πέψωωωωωωωωω!!!!

Η ιστορία...
Εν μπορώ να πω πολλά για ευνόητους λόγους! Απλά θα πω πως είναι μια παράξενη ιστορία πάθους που αφηγείται μόνο η μια πλευρά. Ο χαρακτήρας παραπονιέται, αναθεματίζει, φοάται την μοναξιά, αναπολεί τον έρωτα που έχασε τζιαι ούλλες τις βλακείες που κάμνουμε ούλλοι όταν κάτι τελιώνει τζιαι νομίζουμε πως έχουμε δίκαιο. Στο τέλος όμως όλα ανατρέπονται. Όλα...πανηγυρικά. Το τέλος βασικά πιάνει κομμάτια από την εν λόγω ιστορία τζιαι ενώ φαίνονταν ασήμαντα στο τέλος γίνονται καταλύτης τζιαι η αλήθκεια για την ιστορία έρκεται στο φως. Ναι εν παράξενο. Όσοι το δκιαβάσαν επροβληματιστήκαν για μέρες. Επήρεν μου περίπου 4 μήνες να το γράψω. Έσβηνα τζιαι έγραφα συνέχεια. Τελικά σε ένα περίπατο με τον Κιλλ ήρτεν μου ξαφνικά η επιφοίτηση τζιαι ετέλιωσα το μέσα σε ώρες.  Θα το δείτε όταν επιτέλους όλα πάρουν τον δρόμο τους.

Το βιβλίο είναι αυτοβιογραφικό.
Πονεί με πολλά όταν το δκιαβάζω. Όταν πρέπει να αλλάξω την ιστορία. Όταν πρέπει να καταγράψω τα λάθη μου, τα σωστά μου..Αλλά νομίζω που την άλλη ελύτρωσε με. Εσυμβιβάστηκα με το παρελθόν μου..Εμπόρεσα να καταλάβω τί έγινε τζιαι να δώκω ένα τέλος σε τζιείνα που εν εκαταλάβαινα.
Το γεγονός ότι εννά μάθουν ούλλοι την ιστορία της ζωής μου έτσι απλά φοιτσιάζει με (άσχετο αν είμαι με ψευδώνυμο). Το γεγονός ότι ο πας άσχετος εννά με μάθει με μιαν ανάγνωση αγχώνει με. Το βιβλίο περιέχει σκληρές σκηνές. Η γλώσσα του εν ωραιοποιεί τίποτε. Τζιαι ανάγκασε με να παραδεχτώ ότι τίποτε τελικά εν χαρίζεται.

Η αφιέρωση...
Εννά γελάσετε. Όταν ο εκδότης μου ζήτησε να το αφιερώσω κάπου έπαθα μπλακ άουτ. Εσκέφτηκα τον Κιλλ αρχικά...αλλά εν μου έφκαινε.
Μετά την Μαριάννα..μπα!
Μετά το πιό εύκολο! Τους γονείς μου! Αλλά πάλε εν μου έκαμνε κλικ.

Εσκέφτηκα λοιπόν την πρώτη φορά που άρκεψα να το γράφω. Πού ήμουν; Πότε; Πώς μου ήρτεν;;
Ήμουν με την κολλητή..
Οι πρώτες γραμμές εγραφτήκαν στο φοιτητικό μας σπίτι. Μεσάνυχτα εκουράστηκα να δκιαβάζω τζιαι έκατσα στο δωμάτιο της τζιαι έβλεπα την να γράφει σημειώσεις. Έπιασα ένα χαρτί τζιαι τότε εσχημάτισα τις πρώτες λέξεις. Ένιωσα ασφαλής στο δωμάτιο της...Ήρεμη...έτοιμη να γράψω τζιείνα που εν εμπορούσα να πω. Άρα το αφιέρωσα στην κολλητή. Στο μοναδικό μου σημείο αναφοράς τόσα χρόνια. Εννά νευριάσει που εννά το δει γιατί ακόμα εν της το είπα αλλά ρε:
- Είσαι το μόνο που εν άλλαξε στα τόσα χρόνια...τζιαι το μόνο που ξέρω εν θα με προδώσει ποτέ.
Δικό σου λοιπόν.

Είμαι ευτυχισμένη ναι! Είναι το μεγαλύτερο μου όνειρο. Το μοναδικό μου! Τζιαι έχω τους καλύτερους στο πλευρό μου!
Καλή μας επιτυχία λοιπόν!

Να κοιτάζετε τα μέιλς σας μετά τις 26 οκ; Απο δω δεν υπάρχει λόγος ρε παιδκιά!

Σας φιλώ!
Η ευτυχισμένη Ντάγκερ σας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Κιλλ μου! Επιτρέπω σου να πάρεις τζιαι τον πάπηρον! 

Τετάρτη 5 Μαρτίου 2014

Εν συντομία

Τζιαι μετά έρκεται η ανάγκη να ....

Σήμερα εν μου άρεσε ο εαυτός μου...

Έγραψα ποστ τζιαι μετά είχα έννοια να κάμω δημοσίευση τα σχόλια...να απαντήσω...να να να..

Εν μου άρεσε....

Εν μου αρέσκει επίσης που άτομα που πλέον δεν είναι μέστην ζωή μου μαθαίνουν πράματα...χμμμ...

Γράφω πιό πολλά για την Μαριάννα γιατί με τζιείνο τζιαι με το άλλο εν προλαβαίνω να της τα λέω όπως θέλω...άλλωστε όταν γράφω πάντα είμαι καλύττερη...μάλιστα λοιπόν...

Μαριάννα μου...έστειλα σου το αγγλικό μου μπλογκ...(εχάρηκες ξέρω το...) Όπως θα είδες τζιαμέ γράφω εντελώς διαφορετικά...Ίσως επειδή στο αγγλικό νιώθω πραγματικά ότι είμαι Εγώ! Εν με ξέρει κανένας..γράφω όπως γουστάρω...είμαι η Ντάγκερ..εν σκέφτουμαι τί θα πει ο ένας τζιαι ο άλλος...

Εσείς οι υπόλοιποι άλλωστε είστε μέστην ζωή μου όπως και να έσιει..θα τα μαθαίνετε λάιβ παίδες! We are just a phone call away right?

Τζιαι ξέρετε...όταν μπαίνεις στα μπλογκς πατάς τζιαι το ένα πατάς τζιαι το άλλο...τζιαι μετά βρίσκεις τον εαυτό σου να ασχολείται..όπως με το μπλογκ του Καισιού που ξαφνικά έβαλα τον εαυτό μου σε μια διαδικασία να εξηγώ σε φανατισμένους ότι το να κόφκεις το ρεύμα σε ανθρώπους που εν άρρωστοι εν απλά ανήθικο..Η απάντηση του Ινβίκτους άρεσεν μου αλλά ποιός τον ακούει; Μπήκα πάλε σε μιαν άλλην εποχή του τότε που ασχολούμουν..λες τζιαι θα αλλάξει τίποτε..μαλακίες...

Εν μου άρεσεν...

Την αλήθκεια ξέρω την..Εν δαμέ μαζί μου. Εν οι φίλοι...η οικογένεια...η Ντέμη μου...Ο Κιλλ μου...
Εν δαμέ έξω που τούτα..

Εννά καταλάβετε ξέρω το.

Να επιστρέψω;;
Κανένας δεν ξέρει το μέλλον του..

Προς το παρόν τελειώνω κάτι που είχα αφήσει μισοτελειωμένο...Και ετοιμάζω ένα ταξίδι στην Αγγλία για την τελική έκδοση. Αυτό μόνο θα πρεπε να μ απασχολεί. Τα υπόλοιπα εν απλά κάτι να ποσκολιέσαι όταν βαρκέσαι πολλά...πολλά όμως..τζιαι εγώ πλέον έσιει τζιαιρό να βαρεθώ. Γιατί είμαι απλά ευτυχισμένη..πολλά...πολλά...πολλά ευτυχισμένη...αυτή είναι η καλύτερη περίοδος της ζωής μου..τζιαι θέλω να την ζήσω μαζί σας...έξω που τούτα.

Τζιαι το οφείλω σε όλους εσάς...που με στηρίξατε..που μ αγαπήσατε..που μ αγαπάτε ακόμα..

Άρα...

Φεύκουμε;;;;
Εν θέλουμε λεφτά ρε...
Εν θέλουμε χαρτιά τζιαι διαβατήρια..
Εννά μαστε κοντά σε θάλασσα τζιαι θα είμαστε απλά μαζί...

Άτε...πάμε!

Καληνύχτα σας

Επειδή μπορώ!!!

Ανταλλάσω μηνύματα με το Νουνού τζιαι φύρνουμαι. Εν γενικό το κακό με τους φίλους μου. Εν πάσιν καλάααα!

Το λοιπόν κοπέλια! Ευχαριστώ πολλά για τα ρεζιλίκια του τριημέρου. Έν έσιετε υπόθεση! Παραθέτω τα γεγονότα γιατί που το στρακοττέν αποκλείεται να θυμάστε τζιαι τίποτε! Ενώ εγώ το φτωχό εν πίνω άρα εκουβάλουν σας! Μαλάκες!!!

Σάββατο ημέρα εκαταφτάσαμεν ούλλοι Λεμεσόν! Επήαμεν να φάμεν κάστρο τζιαι ούλλα καλά! Η κολλητή έπαιζεν το βαρεμάρα τζιαι οι άλλοι εσάζαν την όρεξη τους για την παρέλαση. Η Ντέμη εχαριεντίζετουν με τους καρναβαλιστές (έκαμεν καμιά δεκαρκά φίλους τζιείντην ημέρα) τζιαι εγώ εμάχουμουν να πείσω τον Κιλλ ότι πρέπει να βάλει καλτσόν αλλιώς τί σκατά αγγούρκα ήταν να ντυθούμε;;;
Την νύχτα επήαμεν φυσικά κεντρικά σε ένα μπαράκι με λάιβ μουσική! Εκλείσαμεν τράπεζον τζιαι είμασταν καμιά δεκαρκά αγγούρκα τζιαι μια ντομάτα ( η κολλητή). Η Ιδιότροπη άρκεψε τις παραγγελίες του κράσου τζιαι στο μισάωρο αρκέψαν τα ρεζιλίκιαααααα!!!! Τί να τους συνάω που τα τραπέζια, τι να απολογούμαι για τα ποτήρκα που εσύρναν χαμέ, τί να τραβώ την κολλητή να κατεβεί που τα τραπέζια...ατού οι Γαβρίληδες! Αμάν λαλώ θα μας πάρουν μέσα!!! Ευτυχώς ήταν ο Τιβίκος τζιαι είχα συμπαράσταση αλλά τί να κάμουν μάνα μου δκιο άτομα μέστο πλήθος;;; Περιττόν ότι η Ντέμη εγκέμιασεν τα με την κολλητή τζιαι αρκέψαν τα άσματα στυλ ' Επειδή μπορώ τα διαλύω όλα'. Τζιαι όντως εδιαλύσαν τα!!! Καημένη Ντάγκερ! Εκουβάλησα τους ούλλους ξενοδοχείο τζιαι ετεζάραν στο δευτερόλεπτο! Εγώ τζιαι ο Τιβίκος επήαμεν μετά για καφέ! Η ώρα 6 ήρτα πίσω! Ήταν τέλεια!!! Λεμεσός μάνα μου!

Την Κυριακή επαρελάσαμεν! Έπρεπε να τους δείτε με τί κόρτωμα επαένναν όπως τα παγώνια! Είμασταν τζιαι εμείς κερκίδα τζιαι που τες τσιριλλιές ενόμιζε ο κόσμος ότι εβάλαν μας cheerleaders! Μεγάλες στιγμές! Ήταν όμως τέλεια ρε κουμπάρε! Ποιά Λάρνακα; Ποιά Πάφος; Ποιά Λευκωσία;;; Λ ε μ ε σ ό ς!!!! Το απόγευμα αντακώσαμεν ούλλοι μαζί στο camel park στον Μαζωτόν! Έπρεπε να δείτε την Ντέμη που εδίαν χαρούπια στις καμηλούες τζιαι τον Κιλλ που έκαμνε τον καβαλάρη της ερήμου! Η Ιδιότροπη τζιαι η κολλητή με την Κίρκη αγνοήσαν μας τζιαι εκάτσαν στον καφέ! Όπως πάντα! Σνομπαρία!

Την Δευτέρα εφάμεν ψαρούιν Αγιά Νάπα τζιαι επήαμεν Κάβο Γκρέκο να έβρουμεν το σχολείο μου που εξέδραμεν τζιαμέ! Επαίξαμεν ταμέντα μέντα (ππεεεεεεεε), γαιδούραν ( πάει η μέση μου) τζιαι επετάσαμεν χαρταετούς! Ο δικός μου έππεσεν πάστην κκελέν μου αλλά τουλάχιστον επήεν δέκα μέτρα! Όι όι είμαι πολλά χαρούμενη!

Δευτέραν νύχταν έφυεν η Ντέμη μου τζιαι έπιαν με η κατάθλιψη. Επήα στην Ιδιότροπη τζιαι εθωρούσαμεν ταινίες.

Μπάι δε γουέι! Ευχαριστώ σας! Μπορεί να μεν έχουμε λεφτά! Να μεν κάμνουμε χλιδάτα τζιαι πελλάρες! Αλλά έχουμεν κάτι στιγμές...μοναδικές! Μέχρι την επόμενη φορά! Τωρά έχω εξετάσεις! Τα κεφάλια μέσαααααα!!!

Λαβ γιου ρε! Πολλά! Τζιαι ας με κάμνετε ρεζίλι!