Θέλω να ξέρεις

Τούντην φορά εν το είπα σε κανένα ότι εννά γράψω.

Θέλω να ξέρεις...

Ότι ξυπνώ τζιαι τζιοιμούμαι τζιαι εν με κόφτει αν δεν είσαι δαμέ. Είσαι έτσι τζιαι αλλιώς παντού σε ότι κάμνω. Εκατάφερες τα.

Ότι τυχαίνουν διάφορες να έρκουνται τζιαι αγνοώ τες γιατί απλά καμιά εν μπορεί να συγκριθεί με τούντο σπαστικό γέλιο σου που το τηλέφωνο άμα μου λαλείς πελλάρες.
Εκατάφερες τα.

Ότι εν Σάββατο τζιαι εννά πάω για καφέ σε δέκα λεπτά τζιαι εκατάφερα τα να νιώθω καλά ακόμα τζιαι που εν είσαι δαμέ...γιατί απλά εσύ εδούλεψες το τούτο τζιαι έκαμες με να δω πράματα που πριν εν έβλεπα...ότι ας πούμε έχω φίλους, νουν τζιαι ΕΜΕΝΑ...
Εκατάφερες τα.

Ότι εν με ενδιαφέρει πλέον ο χρόνος που περνά χωρίς εσένα γιατί απλά όσες φορές τζιαι να φύω μακριά σου πάντα βρίσκεις τον τρόπο να με φέρεις πίσω..γιατί αγαπάς με τζιαι αγαπάς με χωρίς να θέλεις κάτι τελικά που μένα. Τζιαι εν παράξενο να το ζω τούντο πράμα..ειδικά μετά τα όσα έγιναν παλιά.
Εκατάφερες τα.

Κάμνεις με να μεν θέλω να θυμούμαι τίποτε. Να μεν υπάρχει λόγος. Να μεν προσπαθήσω να είμαι με κανέναν φίλη εκτός μόνο αν θα μου κάμει καλό.
Εκατάφερες τα.

Να πιστέψω στο θαύμα ότι τελικά κάποιος μπορεί να μας θέλει  ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ!!! Έτσι όπως είμαστε!!! Τζιαι να βάλλει το παρελθόν του στο τρίτο το μακρύτερο!!!!
Εκατάφερες τα!!!

Πρέπει να φύω!

Θέλω να ξέρεις!
Αγαπώ σε Ντέμη Μαρκορά μου!!!!Τζιαι ακόμα τζιαι μαζί σου να μεν είμαι κάποτε! Εννα σου τα χρωστώ τούτα τα που πάνω! Τζιαι γράφω τα να τα θυμούμαι.

Εκατάφερες τα!!!!

Ντάγκερ