Χρόνια μας πολλά αγάπη μου

Έφτασεν η ώρα λοιπόν!

Να μάθετε με πάσα λεπτομέρεια την γνωριμία μου με την Ντέμη.

Αφού επρήσετε τα αυτιά μου τζιαι εκάματε εκατόν εικασίες περί γεγονότων!

Ένεκα λοιπόν της επετείου μας αποφάσισα (τζιαι αφού πήρα την άδεια της άλλης πλευράς να σας εξιστορήσω το μέγα αυτό γεγονός)! Χαρήκατε α;;;

Από πού να ξεκινήσω τωρά...ΟΚ..που την αρκή νομίζω εν το πιό λογικό.

2008: Ήμουν Θεσσαλονίκη σχεδόν ένα χρόνο. Πλήρης, ευτυχισμένη...με φίλους, εξόδους, διακοπές. Η Ντέμη είχε μόλις μετακομίσει εκεί για τους ίδιους λόγους. Δουλειά και σχέση. Άκουσα για την κουβέντα επειδή η κοπέλα της ήταν που την παρέα αλλά εν έδωκα τζιαι πολλή σημασία. Μιαν νύχτα ήταν να πάμε σε ένα μαγαζί κάπου στην Παύλου Μελά. Εγώ εδούλευκα ως αργά γιατί είχαν εξετάσεις οι μαθητές μου τζιαι εκάμαμεν έξτρα άρα θα επήεννα μετά. Άλλωστε εδούλευκα πολλά κοντά. Κατά τις 11 αντάκωσα να πάω. Ήμουν πολλά κουρασμένη αλλά σόρρυ ρε φίλε Παρασκευή βράδυ ήταν να κάτσω έσσω;; Όι λαομόν! Έφτασα στο μαγαζί τζιαι είδα την παρέα στο βάθος. Έκαμα νόημα στην σχέση μου ότι έπρεπε να πάρω ένα τηλέφωνο στην Κύπρο την κολλητή τζιαι να με περιμένουν. Εστάθηκα λοιπόν έξω τζιαι εμίλουν. 

Τότε έιδα την Ντέμη πρώτη φορά. Αεράτη, με τζιείνο το υπέροχο μαλλί να ανεμίζει, να μιλά με μιαν φίλη της τζιαι να φύρνεται.

-          Γουάου...εσκέφτηκα..πόσο όμορφη είναι.

Είδεν με που την έχασκα τζιαι ντράπηκα. Γύρισα που την άλλη τζιαι συνέχισα να μιλώ. Η κολλητή εκατάλαβε ότι κάτι με τάραξε τζιαι ερώτησεν με.

-          Φίλη; Λαλώ της....μόλις είδα μια οπτασία.

-          Σύνελθε, λαλεί μου! Οπτασία εν η σχέση σου!

-          Ξέρω το! Απλά ΟΚ τούτη είσιεν κάτι. Εν μπορώ να σου το εξηγήσω.

Όταν έμπηκα μέσα είδα την οπτασία να μιλά με την σχέση μου.

-          Όου μάδερ φάκερ!! Εννά με καρφώσει!!!

Πλησιάζω με σιεσμένο ύφος τζιαι με το χαμόγελο του μαλάκα τζιαι η σχέση μου αρπάσσει με που το σιέρι χαρούμενη!

-          Από δω η Ντέμη!!! μου κάνει! Η σχέση της τάδε!

Ααααααααααα....ουυυυυυυυυυ...άνοιξε πέτραααααααααααααααααααα!!!!

-          Χάρηκα Ντέμη!

-          Κι εγώ, μου κάνει χαρούμενη. Η Κύπρια δεν έισαι;

-          Ναι ναι αυτή!

-          Έχω ακούσει!

-          Όλα είναι ψέματα!

-          Χα χα! Ε όχι και όλα! Ότι είσαι καλό παιδί είναι;

-          Κανένας δεν είναι τόσο καλός!

Δεν απάντησε. Απλά με κοίταξε. Φορούσε ένα μαύρο αμάνικο πουλόβερ τζιαι τζιην. Χαμογέλασε τζιαι έφυεν. Επήεν στην σχέση της. Ούλλη την νύχτα εν εξαναμιλήσαμε. Αλλά για ένα περίεργο λόγο συνέχεια εθώρουν να δω τί κάμνει. Αν χορεύκει, πώς χορεύκει, αν πίνει, τί πίνει...Σε κάτι μέρες την είχα ξεχάσει...έτσι απλά.

                                                    

2009, καλοτζιαίρι: Δεν την έβλεπα σχεδόν καθόλου. Άλλη περιοχή τζιείνη.. άλλη εγώ. Άλλες ζωές. Μόνο την σχέση της έβλεπα αραιά τζιαι πού επειδή έρκετουν σπίτι να μας δει. Η Ντέμη σπάνια. Τζιαι όποτε έρκετουν εγώ έλειπα σε δουλειά. Άκουα τα νέα της αλλά ως τζιαμέ. Κοντά στο σπίτι μας είσιεν ένα ταβερνάκι με το πιό ωραίο ψάρι της Θεσσαλονίκης. Μιαν νύχτα παραγγείλαμε τέικ αγουέι! Επήα εγώ να το πιάσω. Με το που έμπηκα μέσα είδα την. Ήταν μαζί με συναδέλφους. Τζιαι ακόμα πιό όμορφη από όσο εθυμούμουν. Αγκάλιασεν με τζιαι άρκεψε να με ρωτά τα νέα μου. Χάρηκα τόσο ξαφνικά που την έιδα...τζιαι ήμουν χαρούμενη για μέρες. Μάλιστα έστειλα της τζιαι μήνυμα να της πω πόσο χάρηκα που την είδα. Απάντησε αμέσως:

- Κι εγώ Κυπριωτάκι. Μην χαθούμε πάλι.

Κι όμως..χαθήκαμε.

Τον Μάιο του 2011 επέστρεφα στην Κύπρο οριστικά. Με την σχέση μου μείναμε φίλες. Ακόμα είμαστε..Χωρίσαμε από το 2010 αλλά μείναμε μαζί για οικονομικούς κυρίως λόγους. Άλλωστε θα έφευκα. Τελευταία εβδομάδα πριν φύω ήρτεν η Ντέμη να με αποχαιρετήσει. Ήταν στενοχωρημένη γιατί ήδη τα πρώτα σύννεφα με την σχέση της αρκέψαν να την καταπιέζουν. Πριν φύει έκαμε κάτι πολλά περίεργο. Αγκάλιασεν με σφιχτά τζιαι όταν είδε πως η πρώην σχέση μου εν κοίταζε εψιθύρισεν μου:

-          Μην φύγεις...

Για μέρες μετά εσκέφτουμουν αν είχα καταλάβει σωστά. Όταν πλέον είμασταν μαζί ερώτησα την τζιαι είπεν μου πως το είπε αλλά εν εκατάλαβε ποτέ γιατί. ¨Ηταν αυθόρμητο.

2012 καλοτζιαίρι: ¨Ημουν με την όμορφη διακοπές Θεσσαλονίκη. Μέναμε στο σπίτι της πρώην και νυν κολλητής. Η Ντέμη ήρτεν να μας δει με την σχέση της που πλέον ήταν στα χωρίσματα. Έκατσεν πολλά λλίον. Ένιωσα τόσο καλά που την είδα. Τζιαι αφού θα μετακόμιζε πίσω στην Αθήνα κατάλαβα πως πλέον εν θα την ξαναδώ. Το παράξενο ήταν πως με κοιτούσε περίεργα όσο ήταν τζιαμέ. Με μιαν μελαγχολία...Εν το καταλάβαινα τότε...Μετά που τζιαιρό πάλε ερώτησα την. Απάντησεν μου με ειλικρίνεια όπως κάμνει πάντα άλλωστε:

- Γιατί ήσουν με άλλην. Αμάν! Μια φορά να είσαι μόνη δεν γινότανε;

2013 Φεβρουάριος: Μιλώ με την Ντέμη που φέις συνέχεια τους τελευταίους δυο μήνες. Λέω της τα πάντα με την όμορφη. Λέει μου τα δικά της. Η ανάγκη μου να της μιλώ κάθε μέρα μεγάλωνε συνέχεια. Αρχές Φεβρουαρίου εν άντεξα άλλο. Μπήκα στο φέις αποφασισμένη. Με το που την βλέπω ονλάιν χτυπώ της. Θυμούμαι πως ούτε καν της είπα τα τυπικά! Απλα:

- Ξέρεις...σε σκέφτομαι συνέχεια. Και όχι φιλικά!

Τα δευτερόλεπτα που ακολούθησαν ήταν μια κόλαση. Εκοίταζα την οθόνη σαν σε όνειρο. Έκαμνα σενάρια για το τί θα μου πει..πώς να απολογηθώ για την πατάτα που επέταξα..πώς να προσποιηθώ ότι επερίπεζα την. Βλέπω την να γράφει...Κλείνω τα μάθκια μου τζιαι φοούμαι να τα ανοίξω. Σηκώνουμαι τζιαι περπατώ μέστο σπίτι νευρικά. Πάω στο πισί..κοιτάζω..γράφει:

-          Τελικά το είπες (χαμόγελο). Κι εγώ! Κι εγώ το ίδιο. Νομίζω πάντα σε σκεφτόμουνα. Απλά δεν ήξερα να το εξηγήσω. Θέλω να έρθω να σε δω..να τα πούμε από κοντά! 

....................................................................

-          ΚΙΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!  ΕΙΠΕΝ ΜΟΥ ΝΑΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

-          Ο Ανάν;;;; Εδέχτηκεν την λύση που του πρότεινες;;;;

-          Μα πόσο ηλίθιος!!!!!!!!!!!!!!

-          Χα χα χα!!! Κατάλαβα! Έρκουμαι να μου τα πεις που κοντά! Είμαι χαρούμενος μωρό μου!

Χρόνια μας πολλά!!!! Ένας δύσκολος χρόνος! Αλλά με απίστευτες στιγμές! Απίστευτη χαρά! Τζιαι ίσως τις πιό όμορφες μέρες της ζωής μου! Στο Ναύπλιο! Θυμάσαι;;;;

Επεθύμησα να περπατήσουμε πάλε κάτω που βροχή..τζιαι να μου λαλείς ότι πιό όμορφο καιρό δεν είδες ποτέ!